Yeniden

Bazen acılara kalkan kadehleri kırıp,  şerefine içilecek yeni başlangıçlar yapmak gerek. 

Bu sebeple her şeyi sildim, attım ve hikayemi farklı bir hayatta yazıp, mutlu sonla bitirmeye karar verdim. 

Beni sorarsanız iyiyim. Hatta olmam gerekenden çok daha iyiyim. En az kedim Çakıl kadar huzurluyum, inanın. Midemde kelebekler, zihnimde durmadan çalan "Parisienne walkways", kırmızıya boyadığım dudaklarım ve gerçekleşeceğine inandığım hayallerimle huzur içinde yaşamayı sürdürüyorum. 

Yakın gelecekte görüşmek üzere...